Krótkie podsumowanie naszych wczorajszych startów podczas ZT-A, ZR-A i eliminacji do Pucharu Wielkopolski w Ujeżdżeniu na Hipodromie Wola w Poznaniu:
– debiut Nigerii w klasie P (program P-1) można zaliczyć do udanych. Klacz ma bardzo delikatną i wrażliwą psychikę, troszkę poniosły ją emocje podczas przejazdu, ale jesteśmy zadowolone z czwartego miejsca i wyniku 59,9 % (niestety pomyłka programu kosztowała nas 0,5 %).
– Johnny debiutował w kl. P bez ogłowia, wykonując świetny, precyzyjny i harmonijny przejazd (jedynie narożniki okazały się trochę trudne do wyjechania 
). Jestem z niego super zadowolona i dumna 
. Dziękujemy komisji sędziowskiej za wyrażenie zgody na przejazd bez ogłowia (poza konkursem, ale dobre i to!).
– Rusłan w konkursie regionalnym P-1 pokazał się z trochę słabszej strony, z przejeździe zabrakło trochę harmonii i zgrania z jeźdźcem, koncentracji na pomocach, a „gwoździem do trumny” okazały się zatrzymania i nieruchomości, czyli nasz najsłabszy punkt . Z uwagi na młody wiek Rusłana (5 lat), dopiero drugie w tym sezonie zawody tego konia oraz słabe w tym roku warunki do regularnego treningu w domu jesteśmy zadowoleni z siódmego miejsca i wyniku 60,6 % .
– Darjeeling – nie ma jak z czterech lotnych zmian żadnej nie wykonać prawidłowo 
, resztę przejazdu w dość trudnym, ciasnym i krętym programie C-2 wykonał przyzwoicie i jestem z niego zadowolona. Darjeeling to jeden z najtrudniejszych koni, na których dotąd jeździłam i startowałam, w dodatku obdarzony budową, która znacznie utrudnia mu wykonywanie elementów na tym poziomie. I choć z roku na rok widoczne są postępy, które bardzo cieszą, prawdopodobnie nigdy nie będę na nim wyglądać tak, jak bym chciała. Ostatecznie zajęliśmy czwarte miejsce z wynikiem 57,3% (tak niskim przez te cholerne lotne zmiany, ocenione zgodnie przez sędziów na 4 ), co daje nam obecnie piątą pozycję w rankingu Pucharu Wielkopolski w Ujeżdżeniu w kategorii seniorów.
I choć tym razem niczego nie wygraliśmy, wróciliśmy do domu zmęczeni, ale bardzo zadowoleni i zmotywowani do dalszej pracy.
Dziękuję Basi, Zosi, Anieli i Arturowi za pomoc.
